Goedemorgen, NIEUW SPECTACULAIR GEN ONTDEKT TEGEN ALZHEIMER. Gen ontdekt voor langer leven zonder dementie, resultaten spectaculair Deze Nederlandse ontdekking kan voor velen, iedereen dus, een grote medische doorbraak zijn bij het ouder worden. Een groot maatscheppelijk belang. Hulde voor deze onderzoekers. 

Zie en lees verder art. van NOS-NIEUWS Twitter (bron) 

Hoe Hendrikje van Andel (115) hielp het anti-alzheimer gen te ontdekken.

Hendrikje van Andel (115 in 2005), de oudste Nederlander aller tijden ANP

GISTEREN, 19:21

BINNENLAND

GESCHREVEN DOOR

Jeroen Kortschot

Als de ontdekking van het gen dat beschermt tegen de ziekte van Alzheimer en twee andere vormen van dementie ooit tot een medicijn leidt, verdient Hendrikje van Andel-Schipper (1890-2005) een standbeeld.

Ergens in de late jaren negentig pakte de toen 104-jaar oude weduwe Hendrikje van Andel-Schipper de telefoon om te bellen met de afdeling neurologie van het UMC Groningen. "Ze vertelde dat ze haar lichaam aan de wetenschap beschikbaar had gesteld. En ze dacht dat ze haar gezien haar leeftijd 'nu wel niet meer nodig zouden hebben'."

Neuroloog Gert Jan Holstege vertelt nog altijd met smaak hoe hij samen met een ouderenpsycholoog direct in de auto sprong om mevrouw Van Andel in het bejaardentehuis in Hoogeveen op te zoeken. "Iemand die zo oud is en zich dit soort dingen afvraagt, vond ik uniek en wilde ik graag onderzoeken".

Kerngezonde hersenen

Hendrikje van Andel-Schipper, en haar hersenen, bleken kerngezond. Ze werd een bekende Nederlander als oudste mens van de wereld, tot ze in 2005, 115 jaar oud, aan de gevolgen van maagkanker overleed. Haar lichaam werd in vliegende vaart overgebracht naar Groningen, zodat haar hersenen in goede staat geconserveerd konden worden.

In het programma Nieuwslicht vertelde neuroloog Gert Jan Holstege hoe iedereen klaar stond om haar lichaam te onderzoeken:

Video afspelen

01:17

Bij Hendrikje van Andel begon het onderzoek

De hersenen van Hendrikje van Andel-Schipper bleken vergelijkbaar met die van een 60-jarige. Daarmee werd bewezen dat degeneratie van de hersenen géén ouderdomskwaal is, maar een aparte ziekte.

Daarmee had Gert Jan Holstege ook de belangstelling gewekt van zijn dochter Henne. Zij is ook onderzoeker en liet haar werk aan de genetische achtergronden van borstkanker vallen om zich te gaan richten op het bestuderen van hele oude mensen.

Honderdjarigen onderzoek

Henne Holstege verzamelde een unieke onderzoeksgroep van proefpersonen die honderd jaar of ouder worden. "Negentig jaar worden is best bijzonder, maar wie zo oud wordt heeft nog altijd een kans van negentig procent om vóór z'n honderdste dement te worden."

Holstege vermoedde dat honderdjarigen "iets bijzonders hebben dat hen beschermt tegen alzheimer." Dat bijzondere lijkt ze nu gevonden te hebben. Vandaag werd bekend dat mensen met de genvariant Rs 72824905 een veel kleinere kans hebben om alzheimer en andere vormen van dementie te krijgen. Onder 100-plussers komt het gen twee keer zo vaak voor als onder mensen met lagere leeftijden.

Nederland telt volgens de laatst beschikbare cijfers ruim een kwart miljoen mensen met een vorm van dementie. 70 procent van hen heeft de ziekte van Alzheimer. 16 procent heeft dementie door slecht werkende bloedvaten. Bij 6 procent treedt Lewy-body-dementie of dementie bij de ziekte van Parkinson op. De resterende bijna vijftig vormen van dementie zijn goed voor 8 procent van alle gevallen. Frontotemporale dementie is zeldzaam, maar bij mensen onder de 65 is het na alzheimer een van de meest voorkomende vormen van dementie.

De groep 100-plussers is te klein om statistisch betrouwbare uitspraken te kunnen doen, maar ook gedetailleerd onderzoek aan hun hersenen na hun dood kan de wetenschap verder brengen.

Henne Holstege is nog altijd dol op de unieke onderzoeksgroep van mensen van boven de 100. Ze zijn vaak goed bij de tijd zijn en uiterlijk nauwelijks te onderscheiden van hun kinderen die meestal tegen de tachtig lopen. Maar ze weet ook dat de zoektocht naar beschermende genvarianten neerkomt op "het zoeken van een speld in 10.000 hooibergen."

In april is daarom een grote studie begonnen waarin twee petabyte (een twee met vijftien nullen) aan data geanalyseerd wordt. Op zoek naar nog meer bescherming tegen alzheimer.

BEKIJK OOK

Gen ontdekt voor langer leven zonder dementie, resultaten spectaculair

Deel dit artikel: 

•  Twitter
• Facebook
• E-mail
• Whatsapp

Goedemorgen, VERPLEEGHUIZEN BRENGEN ONTERECHT KOSTEN OPBARING OVERLEDENE ten alste van nabestaanden. Terwijl ze daarvoor ook geld krijgen van de overheid. PAS OP, let op dus hiermede, feitelijk zijn de verpleeghuizen daarmede dan zelfs strafbaar? Volgens artikel 317 Wetboek van Strafrecht die lezende. 

Zie en lees verder art. van NOS-NIEUWS Twitter (bron) 

Onterechte kosten voor opbaring in verzorgingstehuizen

 VANDAAG, 11:02

BINNENLAND

Wanneer een overledene opgebaard in een kamer van een verzorgingstehuis ligt, brengen verzorgingstehuizen regelmatig extra kosten in rekening bij de familie. De verzorgingstehuizen krijgen daar al geld voor van de overheid, blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws.

In de Wet Langdurige Zorg is sinds 2009 vastgelegd dat zorginstellingen geld krijgen van de overheid nadat iemand is overleden. Daarmee worden kosten voor de kamer van de overledene opgevangen. Nu blijkt dat verpleegtehuizen alsnog de kosten doorberekenen aan de familie, vaak tussen de 80 en 100 euro per dag.

Extra kosten

Brigitte Striekwold kreeg een rekening van 330 euro na het overlijden van haar schoonvader, vertelt ze aan RTL. Dat gebeurde in verzorgingstehuis Gertrudis in 's-Heerenberg. "De verpleging vroeg of mijn schoonvader op zijn eigen kamer zou blijven. We hebben gezegd dat we dat graag wilden als dat kon. En dat was geen probleem", zegt Striekwold.

De volgende dag rekende Gertrudis daar 330 euro voor. Dat gaat dan niet om het opbaren zelf, maar om extra kosten voor de huur van de kamer, die al betaald is. "Je moet dan dus eigenlijk dubbel betalen", zegt Striekwold. "330 euro om opgebaard te liggen op je eigen kamer die je betaalt, vinden wij gewoon heel raar."

'Lange wachtlijsten'

Volgens Hans Metzemaekers, bestuurder bij koepelorganisatie Azora, worden de extra kosten gerekend om de 'eigen kosten te dekken'. "De mutatiedagenvergoeding die we vanuit de Wet Langdurige Zorg krijgen is voor ons niet voldoende om zo'n leegstaande kamer te betalen", zegt hij.

Als binnen een periode van zeven dagen na het overlijden geld wordt gevraagd voor een kamer, is dat niet acceptabel. Dat stelt Actiz, brancheorganisatie voor zorgondernemers. Actiz gaat in gesprek met de organisaties.

Deel dit artikel: 

•  Twitter
• Facebook
• E-mail
• Whatsapp

Goedemorgen, VERPLEEGHUIZEN en misstanden zeker wat verbeterd door colums van o.a. publicist Hugo Borst. Op deze wijze en ook al eerder gebleken door voormalig staatssecretaris Van Rijn zelf helpen soms 'burgerinitiatieven' en aandacht ervoor een maatschappelijk belang toch wat te verbeteren.

Zie lees verder art. van NOS-NIEUWS Twitter (bron)

'Columns van Borst hebben verpleeghuizen uit verdomhoekje geholpen'

GISTEREN, 16:46

BUITENLAND

Hugo Borst en Carin Gaemers in gesprek met oud-staatssecretaris Martin van Rijn ANP

GESCHREVEN DOOR

Anne ter Rele redacteur Online

"Hugo Borst heeft door de verhalen over zijn moeder een gezicht gegeven aan de ziekte alzheimer", zegt Marita de Kleijne. Ze werkt al veertig jaar in de ouderenzorg. "Hij heeft mensen die nooit in een verpleeghuis komen, laten zien wat het is. Het is alsof je over zijn schouder meekijkt."

Vandaag werd bekend dat Joke Borst, de moeder van Hugo, is overleden. Ze leed aan alzheimer en werd 89 jaar.

Hugo Borst schreef al bijna vier jaar columns voor het AD Magazine over de ziekte van zijn moeder en maakte zich hard voor een betere ouderenzorg. In een manifest dat hij samen met onderzoeker Carin Gaemers in 2016 publiceerde, beschreef hij veranderingen die hij nodig achtte, zoals meer personeel en minder administratieve rompslomp. Het manifest zorgde ervoor dat het kabinet 2,1 miljard euro extra uittrok voor ouderenzorg.

Kennis en kunde, ondanks het personeelstekort

Verzorgende De Kleijne is een trouwe lezer van de columns van Borst. Volgens haar geeft de groeiende aandacht de samenleving een beter beeld van verpleeghuizen. "Er wordt vaak negatief over geschreven, over wat er hier allemaal fout gaat. Maar Borst heeft laten zien dat de ziekte alzheimer verschrikkelijk is, niet het verpleeghuis." De columns en het manifest hebben verpleeghuizen uit het verdomhoekje geholpen, denkt De Kleijne. "Je leest in de stukken dat de verzorgenden er liefdevol verzorgen, met kennis en kunde, ondanks het personeelstekort."

Ze herkent de beelden die Borst schetst. "Op foto's zie je dat zijn moeder in een vergevorderd stadium was. Als je lang alzheimer hebt, kun je uiteindelijk steeds minder geven en alleen maar ontvangen. Dat zie je in haar blik: ze was daar echt tijdens haar laatste weken mee bezig."

Borst koppelde de cijfers aan een persoonlijk verhaal.

Tineke Abma

De columns hebben een maatschappelijke urgentie gecreëerd, denkt ook Tineke Abma, hoogleraar cliëntenparticipatie in de ouderenzorg aan het VUmc. "De columns laten zien dat het gaat om mensen van vlees en bloed, en niet alleen om cijfers. Het was al langer duidelijk dat de bezuinigingen in de zorg leidden tot te weinig personeel. Maar doordat Borst die nummers koppelde aan een persoonlijk verhaal, en een oplossing gaf, kwam er een doorbraak in de politiek."

Borst pleitte in zijn columns voor minstens twee verzorgenden per acht ouderen. "In mijn woongroep zijn we met zeven cliënten", zegt verzorgende De Kleijne. "Op drukke momenten zijn we met z'n tweeën, voor de rest doe ik het in mijn eentje. Maar er is ook altijd nog een woonzorgassistent die opruimt, koffie zet en familie opvangt. Zij maakt het huiselijk bij ons."

Ook de V&VN, de beroepsvereniging voor verzorgenden en verpleegkundigen, is blij dat de ouderenzorg steeds hoger op de politieke agenda staat, zegt woordvoerder Jacek Magala. "We zijn dankbaar, maar er moet nog veel gebeuren. Het geld is nu beschikbaar, maar de komende tijd moet dat zijn weg vinden."

De inzet van Borst heeft die strijd wel makkelijker gemaakt.

Magala

Verzorgenden zijn ook nog te veel tijd kwijt aan administratie, zegt Magala. "Er worden taken op hun bord gegooid die ze niet zouden hoeven doen. Denk dan aan voorraden aanvullen of wificodes instellen. Zulke klusjes leiden af van tijd voor de patiënt." Er is dus nog veel te winnen, denkt hij. "Maar de inzet van Borst heeft die strijd wel makkelijker gemaakt."

Volgens hoogleraar Abma valt er ook nog veel te winnen voor de thuiszorg van ouderen. "Het overgrote deel van de ouderen blijft uiteindelijk thuis wonen. Ik hoop dat Borst ook nog met mensen uit die sector gaat praten. Hij heeft de journalistieke kracht en samen met Gaemers ook de deskundigheid. Ook bij wijkverpleging kunnen nog grote stappen gezet worden."

BEKIJK OOK

Moeder van Hugo Borst overleden

Deel dit artikel: 

•  Twitter
• Facebook
• E-mail
• Whatsapp

Goedemorgen, de Deense prins-gemaal Henrik overleden. Hij leed al geruime tijd aan alzheimer, maar dat kan ons allen overkomen. Voor verdere informatie: https://www.alzheimer-nederland.nl/

Zie en lees art. van NU.Nl (bron)

• NU.nl
• Algemeen
• Buitenland

Deense prins-gemaal Henrik (83) overleden 

Foto: ANP

Gepubliceerd: 14 februari 2018 05:36Laatste update: 14 februari 2018 06:33

• De Deense prins Henrik is dinsdagavond overleden in koninklijk paleis Fredensborg. De echtgenoot van koningin Magrethe is 83 geworden. Zijn overlijden kwam niet onverwacht. De prins, die leed aan de ziekte van Alzheimer, werd eind januari opgenomen in het ziekenhuis.

Dinsdag maakte het Deense hof nog bekend dat prins Henrik naar het koninklijk paleis was overgebracht om daar zijn laatste dagen door te brengen.

Henrik, toen nog de Franse diplomaat Henri de Monpezat, maakte ongeveer in dezelfde tijd kennis met de Deense kroonprinses als de Duitse diplomaat Claus von Amsberg dat deed met de Nederlandse troonopvolgster Beatrix.

Oppervlakkig beschouwd waren er ook wel parallellen in hun levensloop. Henri groeide deels op in de Franse kolonie Vietnam, en Claus bracht een deel van zijn jeugd door in Duits Oost-Afrika. Beiden moesten na de bekendmaking van hun verloving een land voor zich zien te winnen en zich een lastige nieuwe taal eigen maken.

Margrethe en de inmiddels tot Henrik omgedoopte Henri trouwden op 5 juni 1967. Margrethe kreeg twee zoons en werd al in 1972 koningin. De Deense prinsen Frederik en Joachim kregen dan ook niet altijd de liefde en aandacht die ze wilden hebben. Bovendien behielden de Denen een soort haat/liefde verhouding met de eigenzinnige en kunstzinnige Fransman.

Henrik wilde erkenning en de laatste jaren riep hij er steeds harder om, tot verdriet en gêne van koningin Margrethe. Hij wilde de titel 'koning-gemaal', als erkenning van zijn gelijkwaardige positie naast die van zijn vrouw. Om hem deels tegemoet te komen werd Henrik in 2005 opgeschaald naar 'prins-gemaal', maar tot zijn grote frustratie bleef 'koning' buiten bereik.

Niet bijgezet

Vorig jaar kondigde hij om die reden ook aan af te zien van het al jaren geleden gemaakte plan om samen met Margrethe te worden bijgezet in de kathedraal van Roskilde. Als hij bij leven niet gelijk was, dan wilde hij ook niet in de koninklijke grafkerk worden begraven. Die aankondiging zorgde voor enorme ophef en onbegrip in Denemarken. De storm ging pas enigszins liggen toen in september de diagnose bekend werd dat Henrik dementie had.

Eind januari keerde hij ziek terug uit Egypte. Hij had een goedaardige tumor in zijn linkerlong en een ernstige longinfectie. Van die ziekte is de prins niet meer hersteld.

Door: ANP

Lees meer over: 

Denemarken Prins Henrik